Karol Czechowski

Karol Czechowski (ur. 26 kwietnia 1900 w Kornaczówce, zm. 10 września 1939 pod Lipskiem) – kapitan broni pancernych Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 26 kwietnia 1900 w Kornaczówce, w ówczesnym powiecie krzemienieckim guberni wołyńskiej, w rodzinie Aleksandra.

Po zakończeniu wojny z bolszewikami służył w 9 pułku ułanów w Czortkowie i Trembowli. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 sierpnia 1921 i 286. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii). 18 maja 1923 prezydent RP awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika w korpusie oficerów jazdy ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1922 i 7,5 lokatą. Na stopień rotmistrza awansował ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 17. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Później został przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych, grupa liniowa. W marcu 1939 pełnił służbę w 1 batalionie pancernym w Poznaniu na stanowisku dowódcy szwadronu pancernego.

W czasie kampanii wrześniowej walczył na stanowisku dowódcy szwadronu czołgów rozpoznawczych dywizjonu rozpoznawczego Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej . Poległ 10 września 1939 pod m. Lipsko.

Według kilku źródeł poległym dowódcą szwadronu czołgów rozpoznawczych dywizjonu rozpoznawczego Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej miał być rotmistrz Antoni Czechowicz.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych dwukrotnie

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Michał Kuchciak. Nieznane relacje dotyczące Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej w 1939 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (262), 2017. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne. ISSN 1640-6281. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
• Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07660-X.
• Wacław Zaleski: W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07460-7.

Linki zewnętrzne

• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-06-07].