Karapet Sital

کاراپِت شاهینیان (ارمنی: Կարապետ Շահենի Շահինյան) متخلص کاراپت سیدال)ارمنی: Կարապետ Սիտալ) در سال ۱۸۹۱ در روستای گاشت از توابع شاداخ ایالت واسپوراکان ارمنستان غربی متولد شد. در سال‌های ۹۶–۱۸۹۵ به هنگام کشتار حمیدیه ارمنستان غربی، پدر و مادر خود را گم کرد و روانه یتیم‌خانه‌های آمریکایی شهر وان گردید. در کالج آمریکایی شهر تبریز تحصیلاتش را به پایان رساند و به عنوان آموزگار در شهر وان به تدریس پرداخت و به موازات آن در هیئت تحریریه هفته‌نامه «وان-دوسپ» به نویسندگی مشغول شد. در سال ۱۹۱۴ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و در فیلادلفیا به کارگری پرداخت. در همین زمان نیز نشریه ارمنی‌زبان «افق» را سردبیری کرد.

«سرودهای دوشیزگان» (۱۹۱۹)، «از شب تا سحر» (۱۹۳۱)، «آوازهای صبح» (۱۹۳۶)، «سرودهای رزم» (۱۹۵۳)، «اساطیری» (۱۹۵۷)، و «خرمن خای طلایی» (۱۹۶۲) از جمله آثار اوست.

کاراپت سیدال چندین اثر فولکلوریک نیز گردآوری و تصحیح کرده‌است که با نام‌های «لیلی و مجنون» (۱۹۱۹ و ۱۹۴۵)، «شجاعان ساسنا» (۱۹۳۹)، «دلیران گاشت» (۱۹۴۱)، و «آرزوی چوپان» انتشار یافته‌اند.

کاراپت سیدال در سال ۱۹۷۲ درگذشت.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Կարապետ Սիտալ». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ارمنی، بازبینی‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۸.
• نوری‌زاده، احمد (۱۳۸۴). صد سال شعر ارمنی: از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم. تهران: نشر چشمه. ص. ۱۰۴۷.