Julian Eberhardt

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1887 ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. W 1890 ukończył w Petersburgu Szkołę Inżynierów Kolejnictwa (Институт корпуса инженеров путей сообщения). Następnie pracował w kolejnictwie, gdzie m.in. w latach 1893-1898 wybudował wiele mostów na Syberii. Kierownik budowy mostu ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Do 1905 roku był członkiem Ligi Narodowej.Od 1917 do 1918 pełnił obowiązki kierownika rumuńskich kolei państwowych (Căile Ferate Române).

W 1918 powrócił do Polski, gdzie jesienią 1918 przejął koleje od niemieckich okupantów. W okresie od 5 listopada do 17 listopada 1918 był kierownikiem resortu kolei żelaznych w prowizorium rządowym Władysława Wróblewskiego. Od 16 stycznia 1919 do 9 grudnia 1919 był ministrem tegoż resortu w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego. Po 1920 przez 6 lat był podsekretarzem stanu w resorcie kolei żelaznych, a od 7 lutego do 5 marca 1922 tymczasowym kierownikiem w czasie choroby ministra Bolesława Sikorskiego. Był prezesem Zarządu Głównego Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.

Zmarł 4 stycznia 1939 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (al. 12, grób 38).

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921)
• Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Wazów (1923)

Przypisy

Bibliografia

• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (pod redakcją Jacka Majchrowskiego), Polska Oficyna Wydawnicza "BGW" Warszawa 1994