Józef Nikorowicz (ur. 2 kwietnia 1827 / 1824 w Zboiskach pod Lwowem, zm. 6 stycznia 1890 w Chyrowie) – polski kompozytor.
Pochodził z lwowskiej rodziny ormiańskiej. Muzyki uczył się u R. Schwartza we Lwowie i M.G. Nottebohma w Wiedniu. Ożenił się z Apolonią z Kopystyńskich, z którą miał syna Ignacego (1866–1951), powieściopisarza, dramaturga i dziennikarza.
Chorał („Z dymem pożarów”)
- 1846 – autor melodii, pod której silnym wrażeniem jego przyjaciel Kornel Ujejski napisał „Chorał” (Z dymem pożarów), pieśń ta niemal natychmiast stała się polskim hymnem narodowym w walkach niepodległościowych. Zacytował ją Modest Musorgski w pieśni „Wódz” z cyklu „Pieśni i tańce śmierci” (1877) oraz Edward Elgar w uwerturze „Polonia” Op. 76.
Kompozycje
- Na fortepian: mazurki i fantazje.
- Pieśni:
- Chorał („Z dymem pożarów”) na 4 głosy, słowa: Kornel Ujejski, Lwów (brak roku wydania), wydanie na sopran i fortepian, Lwów 1867 K. Wild,
- „Znaleziony”, słowa J.W. Goethe, wyd. 1884,
- „Do niej”, wyd. 1884,
- „Ave Maria” na głos i fortepian.
Zobacz też
- Kornel Ujejski
- Z dymem pożarów
- polskie pieśni hymniczne
Bibliografia
- Encyklopedia muzyczna PWM, Tom VII (część biograficzna N-Pa), Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2002, ISBN 83-224-0808-0
Kontrola autorytatywna (osoba):