Jan Stoiński

Polish historian
The basics

Quick Facts

IntroPolish historian
PlacesPoland
wasHistorian
Work fieldSocial science
Gender
Male
Birth10 June 1904, Pniewy, Gmina Pniewy, Greater Poland Voivodeship, Szamotuły County, Greater Poland Voivodeship
Death1 April 1984Poznań, Greater Poland Voivodeship, Poland (aged 79 years)
The details

Biography

Jan Stoiński (ur. 10 czerwca 1904 w Pniewach, zm. 1 kwietnia 1984 w Poznaniu) – docent doktor, polski historyk, organizator szkolnictwa.

Po ukończeniu szkoły powszechnej w Pniewach podjął naukę w poznańskim Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. Uzyskawszy w 1924 r. świadectwo dojrzałości, rozpoczął studia na kierunku historia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył w 1928 r. Następnie rozpoczął pracę zawodową w Poznaniu.

Początkowo pracował w Seminarium Nauczycielskim im. Juliusza Słowackiego, a następnie nauczał w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. W czasie okupacji niemieckiej przeprowadził się do Częstochowy, gdzie od 1940 do 1945 r. pracował jako księgowy i równocześnie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu Częstochowy z rąk niemieckich przez krótki okres angażował się tam w ponowne organizowanie szkolnictwa, po czym w kwietniu 1945 r. powrócił do Poznania. Tam zorganizował kursy maturalne dla dorosłych i stanął na ich czele (w 1946 r. kursy przekształciły się w Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych, a w 1951 r. w Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących). Kierownikiem tej jednostki był do 1956 r. Wówczas został kierownikiem Wydziału Oświaty przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. W 1958 r. awansował na stanowisko kuratora Okręgu Szkolnego Poznańskiego, które pełnił do 1969 r.

Równolegle od 1947 r. wykładał najpierw w Szkole Inżynierskiej w Poznaniu, a następnie jako zastępca profesora na Politechnice Poznańskiej, gdzie stworzył Katedrę Marksizmu-Leninizmu. W 1956 r. rozpoczął pracę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, najpierw jako zastępca profesora, a następnie jako starszy wykładowca. Zajmował się tam organizowaniem katedry dydaktyki historii. W 1962 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy dotyczącej pruskiej polityki edukacyjnej na ziemiach Wielkopolski i reakcji na nią polskiej ludności. W 1969 r. uzyskał stanowisko docenta i został kierownikiem Zakładu Metodyki Nauczania Historii.

Był przewodniczącym komitetu redakcyjnego czasopisma "Sprawy Oświaty i Kultury Województwa Poznańskiego" oraz serii wydawniczej "Z doświadczeń nauczycieli wielkopolskich".

Odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Order Sztandaru Pracy II Klasy
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • Zasłużony Nauczyciel PRL
  • Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za zasługi dla organizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego

Publikacje

  • Przygotowanie absolwentów szkół średnich do studiów wyższych (1964)
  • O przygotowaniu absolwentów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (1965)
  • Rada postępu pedagogicznego (1967)
  • Szkolnictwo średnie w Wielkim Księstwie Poznańskim w I połowie XIX wieku 1815-1850) ze szczególnym uwzględnieniem Gimnazjum św. Marii Magdaleny, Poznań 1972.

Bibliografia

  • Benon Miśkiewicz, Jan Stoiński* pedagog, organizator szkolnictwa i badacz, "Neodidagmata", t. 7 (1975), s. 3-5.
The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.