Jan Schaper

Leven en werk

Schaper ging al op jonge leeftijd aan het werk en was winkelbediende en later huisschildersgezel. Na een bedrijfsongeval in 1884 kwam hij tijdens zijn herstelperiode van bijna twee jaren in aanraking met de Sociaal-Democratische Bond (SDB) en werd hij lid van de plaatselijke afdeling in Groningen. Schaper volgde in die tijd tekenlessen aan Academie Minerva in zijn geboorteplaats. Hij werd actief propagandist voor het socialisme. In 1889 werd hij secretaris van de SDB. Kort daarna (in 1890) werd hij ontslagen vanwege zijn politieke activiteiten. Hij gaf vanaf 1890 diverse socialistische (week)bladen uit. Hij publiceerde gedichten onder de pseudoniemen Arago en Een Arbeider.

Schaper was samen met elf anderen, onder wie Pieter Jelles Troelstra en Willem Vliegen, medeoprichter van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) in 1894. Zij werden later wel de twaalf apostelen genoemd. Van 1894 tot 1913 was hij secretaris van de SDAP, hij was ook enige tijd (waarnemend) fractievoorzitter van de partij. In 1897 werd Schaper lid van de gemeenteraad van Groningen en nog een jaar later lid van de Provinciale Staten van Groningen. Hij was van 1899 tot aan zijn dood lid van de Tweede Kamer. In 1905 verhuisde hij naar het westen van het land.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Schaper lid van het bestuur van Anti-oorlogsraad, hoofd Groentecentrale en hoofd Fruitcentrale. Na de oorlog was hij onder meer lid van de Hoge Raad van Arbeid (vanaf 1919), lid van de Provinciale Staten van Zuid-Holland (1919-1931) en lid van de Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland (1926-1931).

Schaper overleed in 1934 in zijn woonplaats Voorburg. Hij werd begraven in Groningen op de begraafplaats Esserveld. Zijn grafmonument werd gemaakt door Willem Valk.

Trivia

Schaper was een van de weinigen die de nieuwe minister-president De Meester in 1905 kenden, omdat hij weleens bij hem het plafond had geschilderd.