Jan Rolbiecki

Jan Nepomucen Józef Pankracy Rolbiecki (ur. 12 maja 1806, w Grąbcu, zm. 4 lipca 1870, w Warszawie) – polski konstruktor maszyn rolniczych.

Życiorys

Był synem Adama i Joanny z domu Karwat, małżonków Rolbieckich. Od 1840 dzierżawił rządową ekonomię w Broku nad Bugiem w powiecie Ostrów Mazowiecka, gdzie założył tartak i niedużą fabrykę maszyn i narzędzi rolniczych. W 1855 nabył od ziemianina Józefa Jakuszczyka projekt żniwiarki nożycowej i po licznych ulepszeniach zgłosił ją jako własny wynalazek (o nazwie „Polka”) w Towarzystwie Rolniczym w Warszawie. Uzyskał 5-letni patent i rozpoczął w 1855 seryjną produkcję w nowej fabryce na warszawskiej Pradze. Zajmował się także ulepszaniem i konstruowaniem innych urządzeń. Produkcji „Polki” zaprzestał w 1865 ze względu na skromne możliwości.

Publikował na łamach „Gazety Rolniczo-Przemysłowej”, m.in. Wiadomość o fabryce budowli drewnianych w Broku (1853, nr 36), Młocarnia parokonna i ręczna wyrobu brokowskiego (1855, nr 3), Młocarnia i deptak nowej konstrukcji (1854, nr 31, 39, 65, 84, 88). Należał do Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Zmarł po długiej chorobie, został pochowany na Powązkach. Wkrótce po jego śmierci upadła fabryka na Pradze, wytwórnia w Broku przetrwała do końca XIX w.

Był żonaty z Józefą z Łasowskich, miał syna Władysława (ur. 1841, zm. 1914).

Przypisy

Bibliografia

• Słownik polskich pionierów techniki (pod redakcją Bolesława Orłowskiego), Wydawnictwo „Śląsk”, 1984
• Stanisław Marian Brzozowski, Jan Rolbiecki, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989.