Hermann Pelka

Życiorys

Był synem wiejskiego karczmarza. Uczył się w miejscowej szkole, następnie 1851 ukończył seminarium nauczycielskie w Węgorzewie i pracował jako nauczyciel w szkole ewangelickiej w Jezioranach. Uzupełniając wykształcenie, ukończył gimnazjum w Olsztynku, gdzie zdał maturę. W latach 1858-1862 studiował teologię na uniwersytecie królewieckim. W latach 1862-1864 nauczał w gimnazjum w Ełku, 1864-1873 był proboszczem parafii polskiej w Królewcu, później II kaznodzieją w kościele zamkowym. Został radcą konsystorza w Królewcu i członkiem Towarzystwa Literackiego "Masovia" w Lecu (Giżycku). 1866 został profesorem i dyrektorem uniwersyteckiego Seminarium Polskiego, którego program zreformował. 1890 otrzymał doktorat honorowy Wydziału Teologicznego na Albertynie. Wydał podręcznik języka polskiego dla szkół ludowych, dbał o polskie duszpasterstwo ewangelickie dla mazurskich wychodźców w Westfalii, gromadził pieśni ludowe. Współpracował z Oskarem Kolbergiem i wydawnictwem Marcina Gerssa. Opublikował historię kościoła zamkowego (1893).

W wersji niem. używał nazwiska Hermann Pelka. Jego żoną była Agata Preuschhoff, córka burmistrza Jezioran, mieli 8 dzieci.

Bibliografia

• Janusz Jasiński, Pelka (Pełka) Herman, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 25, Wrocław, Ossolineum, 1980, ISBN 83-04-00148-9
• Paweł Fijałkowski, Polska parafia na Kamiennej Grobli w Królewcu, "Kalendarz Ewangelicki", R. 110, 1996, Bielsko-Biała, Wydaw. Augustana, 1995, ISSN 0239-3476
• Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX wieku, Bielsko-Biała, Wydaw. Augustana, 1998, ISBN 83-85970-50-9