Henryk Kamiński
Polish officer
Biography
Lists
Also Viewed
The basics
Quick Facts
| Intro | Polish officer | |
| Places | Poland | |
| was | Military officer Soldier Officer | |
| Work field | Military | |
| Gender |
| |
| Birth | 12 November 1854, Wolbórz, Gmina Wolbórz, Piotrków County, Poland | |
| Death | 30 January 1930Warsaw, Masovian Voivodeship, Poland (aged 75 years) | |
| Star sign | Scorpio |
The details
Biography
Henryk Kamiński (ur. 11 listopada 1854 w Wolborzu, zm. 30 stycznia 1930 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 12 listopada 1854 roku w Wolborzu. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Następnie studiował na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończył dwa semestry. Później kształcił się m.in. w Szkole Junkrów w Warszawie. Po jej zakończeniu służył jako zawodowy żołnierz w carskiej armii. Pełnił m.in. funkcję dowódcy batalionu taborów. W czasie służby awansował na kolne stopnie: chorążego (1876), podporucznika (1878), porucznika (1879), sztabskapitana (1888), kapitana (1895), podpułkownika (1901) i pułkownika (1912).
Od 17 października 1918 roku zasiadał w komisji opracowującej ustawę o powszechnej służbie wojskowej. 12 grudnia 1918 roku został przeniesiony do rezerwy. 23 maja 1919 roku został przydzielony do Sekcji Poboru i Uzupełnień Departamentu I Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 15 sierpnia tego roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika, zaliczony do 1 Rezerwy armii i powołany do czynnej służby wojskowej na czas wojny. Pod koniec czerwca 1919 roku przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień 23 Pułku Piechoty w Radomiu. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu pułkownika piechoty, z prawem noszenia munduru. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady. Zmarł 30 stycznia 1930 roku w Warszawie. Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 222-3-32). Generał był żonaty. Miał dwoje dzieci.
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Kulik Mariusz, Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865-1914), Wydawnictwo Neriton, 2008,
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.