Giannis Patsilinakos

Ο Γιάννης Πατσιλινάκος (Αθήνα, 2 Ιουλίου 1948) είναι καρδιολόγος και πολιτικός. Έχει διατελέσει δήμαρχος Περάματος επί τρεις τετραετίες (1987-1990, 1995-1998 και 1999-2002), βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (2004-2005), καθώς και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε αρχικά στην Αγια-Σοφιά του Πειραιά και από το 1954 στο Νέο Ικόνιο, στην περιοχή Πλακούδα. Φοίτησε σε σχολεία της περιοχής του. Πατέρας του ήταν ο γυναικολόγος Αλέξανδρος Πατσιλινάκος, από τον Άη-Γιώργη Κοίτας της Μάνης, ο οποίος χρημάτισε δήμαρχος Κερατσινίου την περίοδο 1951 έως 1955. Μητέρα του ήταν η Σταυρούλα Πατσιλινάκου, το γένος Κυραγιάννη, η οποία είχε καταγωγή από τη Μάνη, αλλά μεγάλωσε στην Καλαμάτα.

Το 1966, πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του το 1972. Την 1η Απριλίου 1973, παρουσιάστηκε στον στρατό, στην Κόρινθο. Μετά την αρχική εκπαίδευση μετατέθηκε στην Ορεστιάδα, όπου υπηρέτησε για 30 μήνες, λόγω των γεγονότων της δικτατορίας, της Κύπρου και της μεταπολίτευσης. Έκανε το αγροτικό του στην Φθιώτιδα, στον Άη-Γιώργη Τυμφρηστού.

Το 1975, παντρεύτηκε την μικροβιολόγο Δήμητρα Παπαδάκη, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, που έγιναν και αυτά γιατροί μεγαλώνοντας: Τον Αλέξανδρο, καρδιολόγο, την Σταυρούλα, πνευμονολόγο και την Κωνσταντίνα, μικροβιολόγο. Την ίδια χρονιά, έγινε μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ως ειδικευόμενος καρδιολόγος, υπηρέτησε για 4 χρόνια στο Νοσοκομείο “Αλεξάνδρα” και 1 χρόνο στο “Τζάννειο”.

Το 1981, άνοιξε καρδιολογικό ιατρείο στο Πέραμα και άρχισε να ασκεί την ιατρική. Παράλληλα, την περίοδο 1981-1984, χρημάτισε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά.

Δήμαρχος[1][2]

Το 1982, δημιούργησε τον συνδυασμό “Πέραμα-Σύγχρονη Πόλη“ και έθεσε υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές, με την υποστήριξη του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Δεν πέρασε στον 2ο γύρο των εκλογών για 145 μόνο ψήφους.

Το 1986 έθεσε ξανά υποψηφιότητα και εκλέχθηκε δήμαρχος για την τετραετία 1987-1990 (1 τετραετία). Ως δημοτική αρχή, εφάρμοσε πολιτική διεκδίκησης και εξασφάλισης χώρων και πόρων για τον Δήμο Περάματος.

Το 1990, λόγω γενικότερου κακού πολιτικού κλίματος, έχασε την εκλογική μάχη και συμμετείχε στο δημοτικό συμβούλιο ως αντιπολίτευση για την τετραετία 1991-1994.

Το 1994, επανεκλέχθηκε δήμαρχος, για την θητεία 1995-1998 (2 τετραετία).

Το 1998 επανεκλέχθηκε εκ νέου, για την τετραετία 1999-2002 (3 τετραετία).

Το 2002 κατέλαβε στις δημοτικές εκλογές την 3 θέση, γεγονός που τον απέκλεισε από τον 2 γύρο των εκλογών.

Βουλευτής[3][1]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 εκλέχθηκε βουλευτής του ΚΚΕ στην Β΄ εκλογική περιφέρεια Πειραιά. Κατά τη βουλευτική του θητεία, έως το 2005, συμμετείχε ενεργά σε επιτροπές της Βουλής και έκανε πολλές επίκαιρες ερωτήσεις για κάθε πρόβλημα της περιφέρειας Πειραιά, με έμφαση στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Παραιτήθηκε το 2005, για να ξαναδιεκδικήσει το αξίωμα του δημάρχου Περάματος.

Στις δημοτικές εκλογές του 2006 και του 2010 ήταν ξανά υποψήφιος, αλλά δεν πέρασε στον 2ο γύρο. Συνέχισε να συμμετέχει ενεργά στα κοινά ως δημοτικός σύμβουλος.

Το 2018, παραιτήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο, για λόγους υγείας, παραχωρώντας την θέση του στον επιλαχόντα δημοτικό σύμβουλο Βασίλη Βατίστα.

Έργο[1]

Κάποια από τα έργα που αποδίδονται στον Γιάννη Πατσιλινάκο, κατά τις θητείες του ως δημάρχου Περάματος, είναι:

• Η εξασφάλιση (κυρίως με κινητοποιήσεις) προς χρήση του Δήμου Περάματος, εκτάσεων που ανήκαν παλιότερα σε δημόσιους Οργανισμούς και Υπουργεία, όπως: Ο χώρος της πλατείας Καραϊσκάκη (Πολεμικό Ναυτικό), του Αρμού (ΟΛΠ), του τελικού προβλήτα στο Δυτικό Άκρο (ΟΛΠ), του Μουσείου Ναυπηγικής Τέχνης (Πολεμικό Ναυτικό), του Καταφύγιου παραδοσιακών σκαφών (Πολεμικό Ναυτικό),  του δημοτικού κολυμβητηρίου (Πολεμικό Ναυτικό), του ανοικτού θεάτρου “Μίκης Θεοδωράκης” (Πολεμικό Ναυτικό), του Κέντρου Υγείας (ΟΛΠ), του Τεχνικού/Επαγγελματικού Λυκείου (ΟΛΠ/Υπουργείο Γεωργίας), του Μουσείου Αλιείας (Υπουργείο Γεωργίας), του Γυμναστηρίου πυγμαχίας στο Ικόνιο (Υπουργείο Γεωργίας), του δημοτικού σινεμά (ΟΛΠ), της πλατείας Παστέρ (Υπουργείο Γεωργίας), των κοινόχρηστων χώρων του Άνω Περάματος (Υπουργείο Γεωργίας), του 2 δρόμου (Υπουργείο Γεωργίας), της Χωράφας (Πολεμικό Ναυτικό), των δρόμων που συνδέουν την πόλη με την Χωράφα (Υπουργείο Γεωργίας), του βρεφονηπιακού σταθμού στα Ικαριώτικα (Υπουργείο Γεωργίας), του παιδικού σταθμού στην Αγία Παρασκευή (Υπουργείο Γεωργίας).
• Η εξασφάλιση (κυρίως με απαλλοτριώσεις και αγορές), οικοπέδων που ανήκαν σε ιδιώτες, όπως του 6ου δημοτικού, του 8ου δημοτικού, του δημοτικού Ικονίου, του 2ου Γυμνασίου, του 3ου Γυμνασίου, του 2ου Λυκείου, του Επαγγελματικού Λυκείου, του 2ου βρεφονηπιακού σταθμού, του 3ου νηπιαγωγείου, του 4ου νηπιαγωγείου, του 5ου νηπιαγωγείου, του Α΄ ΚΑΠΗ, του Β΄ ΚΑΠΗ, της πλατείας Ηρώων, της παιδικής χαράς στις οδούς Ιερολοχιτών και Αθανασίου Διάκου.
• Η αξιοποίηση των παραπάνω χώρων με δρομολόγηση ή κατασκευή των αντίστοιχων εγκαταστάσεων και κτιρίων.
• Η κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου ολόκληρης, σχεδόν, της πόλης (με εξαίρεση τις οδούς Φαναρακίου και Νεωρίων, καθώς και κάποιους δρόμους στο Άνω Πέραμα). Σε αυτό βοήθησε η συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΥΔΑΠ, ως εκπροσώπου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατά την περίοδο 1987-1990.
• Η αποτροπή επεκτάσεων των εταιρειών αποθήκευσης πετρελαιοειδών του Περάματος. Επιτεύχθηκε με τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της πόλης, επικυρωμένη από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, η οποία χαρακτήριζε χώρο πρασίνου και κοινωφελών χρήσεων κάθε έκταση των εταιρειών πετρελαιοειδών που δεν είχε εγκατεστημένες δεξαμενές.
• Η ανάπλαση του Άνω Περάματος (παραχωρητήρια, οδοποιία, δίκτυα, κοινόχρηστοι χώροι).
• Η εξασφάλιση και δρομολόγηση της Κοινοτικής Πρωτοβουλίας URBAN, ύψους 13,3 εκατομμυρίων ευρώ, με 100% χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους.
• Η επιτάχυνση των έργων του Κέντρου Βιολογικού Καθαρισμού της Ψυττάλειας, ώστε να ολοκληρωθούν οι εγκαταστάσεις και να παύσει η δυσοσμία που υποβάθμιζε την πόλη έως τότε.
• Η επιβίωση της Ναυπηγοεπισκευής στο Πέραμα (παραδοσιακά Ναυπηγεία και Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη).
• Τα μαζικά προγράμματα Πολιτισμού και Αθλητισμού για παιδιά και εφήβους.
• Η ίδρυση και λειτουργία 12 ομάδων Συμβουλευτικής Γονέων (Σχολές Γονέων) σε ισάριθμα σχολεία της πόλης.
• Η καθιέρωση του όρου "Πόλη της Ναυτοσύνης" για το Πέραμα.

Παραπομπές