Gerrit Kempe

Gerrit (Ger) Theodoor Kempe (Utrecht, 16 juni 1911 - Utrecht, 26 december 1979) was een Nederlands criminoloog.

Kempe studeerde Nederlands recht, waarop hij afstudeerde in 1934 bij W.P.J. Pompe, hoogleraar strafrecht en criminologie in Utrecht. Na zijn promotie in 1937, ook bij Pompe, op het proefschrift Criminaliteit en confessie bleef Kempe zonder onderbreking verbonden aan de Utrechtse universiteit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij lid van het Utrechts Kindercomité, dat zich bezighield met het laten onderduiken van enkele honderden Joodse kinderen. In 1946 werd hij privaatdocent. In 1949 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de criminele sociologie, de criminele psychologie en de leer van de straf.

Kempe was nauw betrokken bij de oprichting van de Psychiatrische Observatiekliniek van het gevangeniswezen (thans: Pieter Baan Centrum). Hij was hoofdbestuurslid van het Nederlands Genootschap tot reclassering en voorzitter van de Dr. F.S. Meyersvereniging.

In 1963 werd hij benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).