Garnik Shakhkyan

Կենսագրություն

1961 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը, սովորել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ասպիրանտուրան՝ ճարտարապետություն մասնագիտության գծով։ 1987 թվականին վերապատրաստման դասընթացներ է անցել Մոսկվայի ճարտարապետության ինստիտուտում։ 1992 թվականին սովորել է ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտում։ 1961-1967 թթ. եղել է Ալավերդի քաղաքի գլխավոր ճարտարապետը, 1967-1978 թթ.` Հայկոմուննախագիծ ինստիտուտի գլխավոր մասնագետ, ճարտարաշինական բաժնի վարիչ։ 1978 թվականից դասախոսում է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետության տեսության, պատմության և հուշարձանների վերականգնման ամբիոնում։ Հեղինակ է 15 գրքի, 250-ից ավելի հոդվածների։
Հեղինակ է հետևյալ ճարտարապետական կառույցների`

• Գրողների ստեղծագործական տունը Ծաղկաձորում, 1976
• Հյուրանոցներ Արմավիր (1974), Մարտունի (1980) քաղաքներում
• Ալավերդի քաղաքի քաղաքապետարանի շենքը, 1975
• Մանկական ճամբար Ծաղկաձորում, 1977
• Նեղուցի մատուռ, 2006
• Հուշակառույցներ Ալավերդի քաղաքում, Շնող (1980), Լճկաձոր (1986) գյուղերում
• Բնակելի տներ, կոմունալ օբյեկտներ ՀՀ տարբեր շրջաններում

Անդամակցություն

• ՀՀ Լեզվի գերագույն խորհրդի անդամ ճարտարապետության գծով
• ՀՀ Պետական մրցանակների ճարտարապետության հանձնախմբի անդամ
• ՀՀ մշակույթի և երիտասարդության հարցերի նախարարության Պատմամշակութային ժառանգության գիտահետազոտական կենտրոնի խորհրդի անդամ
• Հայաստանի ճարտարապետների միության անդամ
• Հայաստանի գրողների միության անդամ, 2007
• Հայաստանի ճարտարագիտական ակադեմիայի թղթակից անդամ
• ԵՐՃՇՊՀ-ի ճարտարապետական ֆակուլտետի և մասնագիտական խորհուրդների անդամ
• Ճարտարապետական գծով դոկտորական ատենախոսությունների մասնագիտական խորհրդի անդամ

Գործունեություն

Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ ճարտարապետության պատմության և տեսության հարցերին, Լոռու ճարտարապետական դպրոցին («Օձունի եկեղեցին», 1983, «Լոռի. պատմության քարակերտ էջերը», 1986)։ Մասնավորապես հիմնավորել է 8-9-րդ դդ. Հայաստանում շինարարական գործունեության ընթացքը, շրջանառության մեջ դրել մինչ այդ անհայտ կամ սակավ հայտնի հուշարձաններ և շինարարական իրողություններ։

Պարգևներ

• Սոֆիայի «Բիենալե-91»-ի դափնեկիր
• Հայաստանի Հանրապետության գիտության վաստակավոր գործիչ (2012)

Երկեր

• Օձունի եկեղեցին, Ե., 1983
• Լոռիի պատմության քարակերտ էջերը, Ե., 1986
• Խորհրդային Հայաստանի ճարտարապետական հուշարձանները (հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն), Ե., 1999
• Կայծոն-Շնող հայրենագիտարան, Ե., 1999
• Հայ ճարտարապետության յոթ հրաշալիքներ, Ե., 2001
• Հայ ժողովրդի ճարտարապետական-շինարարական գործունեությունը 7-9-րդ դարերում, Ե., 2004
• Պատկերազարդ կենսագրական հայրենագիտարան, Ե., 2004
• Հովհաննես Թումանյան, Հայրենագիտական համանվագներ, Ե., 2005
• Ոգի, գույն, կերպար, Եր., 2009
• Թումանյանի ընտանեկան աշխարհը, Եր., 2011

Ծանոթագրություններ