Franz Mielenz

Franz Mielenz (ur. 5 kwietnia 1903, zm.?) – zbrodniarz hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy pełniących służbę w niemieckich obozach koncentracyjnych i SS-Scharführer.

Członek SS od września 1933. Od 1939 do 1942 pełnił służbę jako strażnik w Stutthofie. W 1942 został Blockführerem w Sachsenhausen, a w 1943 przeniesiono go do Warschau, gdzie sprawował funkcję Rapportführera. Następnie pełnił również funkcję oficera raportowego i kierownika komand więźniarskich w podobozach KL Dachau – Kaufering III, IV i VII w okresie od sierpnia 1944 do kwietnia 1945. Mielenz okrutnie znęcał się nad więźniami, zwłaszcza podczas wielogodzinnych apeli, katując ich pałką i kopiąc. Zmaltretowanych więźniów zabierano następnie do obozowego szpitala, gdzie część z nich umierała. Mielenz szczególnie katował więźniów, którzy ośmielili się zameldować o swojej niezdolności do pracy. Był on prawdziwym postrachem obozów Kaufering.

Po zakończeniu wojny w dniach 14–15 sierpnia 1947 odbył się proces Franza Mielenza przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau. Oskarżony był wówczas poważnie chory (między innymi na gruźlicę) i nie był w stanie składać wyjaśnień. Skazano go na karę śmierci przez powieszenie, którą ze względu na chorobę oskarżonego zamieniono w drodze aktu łaski na dożywocie.

Bibliografia

• Dokumenty z procesu Franza Mielenza, format pdf (ang.). [dostęp 2015-12-25].
• Biogram Franza Mielenza. [dostęp 2015-12-25].