Feliks Gadomski

Feliks Gadomski (ur. 26 sierpnia 1896 w Makowie Mazowieckim, zm. 13 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan uzbrojenia Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Weroniki z Kobylińskich. Żołnierz Legionów Polskich. Od 1918 w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył na Wołyniu w jednostkach artylerii. W 1920 służył w 1 pułku artylerii ciężkiej.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1924 służył w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 253 lokatą w korpusie oficerów artylerii) w 2 pułku artylerii ciężkiej. W 1928 był porucznikiem w 5 Samodzielnym Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Od 1931 w stopniu kapitana (starszeństwo z dniem 1 stycznia 1930 i 2 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia) rzeczoznawca broni małokalibrowej w Kierownictwie Wojskowych Zakładów Zaopatrzenia Uzbrojenia.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, 27 września został osadzony w kozielszczańskim obozie jenieckim w obwodzie połtawskim (obecnie Ukraina). Nazwisko Gadomskiego znajduje się na listach jeńców obozu kozielszczańskiego z 30 września, 07, 11, 15–19, 20 i 21 października 1939. W związku z likwidacją obozów przejściowych, 2 listopada został wysłany do obozu w Kozielsku. Przybył tam 4 listopada 1939. 11 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 022/3, poz. 47, nr akt 3083 z 9.04.1940. Został zamordowany 13 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 30.04.1943. Figuruje na liście AM-185-747 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 0747. Podczas ekshumacji znaleziono legitymację odznaczenia, kartę wędkarską, zdjęcia i kalendarzyk kieszonkowy. W Archiwum Robla znajduje się pakiet nr 0747, zawierający opis przedmiotów i kopia zapisek znalezionych przy szczątkach Feliksa Gadomskiego. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Anną z Wiechowskich, miał syna.

Upamiętnienie

• Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
  

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi
  

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska
• Kampania wrześniowa

Przypisy

Bibliografia

• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ​ISBN 83-85028-81-1​.
• Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ​ISBN 83-905590-7-2​.
• УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ​ISBN 978-5-78700-123-5​.
• Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, Berlin 1943.