Feliks Buchalski

Feliks Buchalski (ur. 16 października 1897 w Łodzi, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Teodora i Stanisławy z Pieklińskich. Od 1918 w Wojsku Polskim. Uczestnik obrony Lwowa i wojny z bolszewikami. Od 10 marca do 1 października 1919 był uczniem 13. klasy (klasa „M”) Szkoła Podchorążych. 6 listopada 1919 został mianowany z dniem 1 listopada tego roku podporucznikiem w piechocie i przydzielony do 19 pułku piechoty.

Był dowódcą pułkowej szkoły podoficerskiej i adiutantem X Brygady Piechoty. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 19 pułku piechoty. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 października 1919 roku i 762. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 19 pp. 12 lutego 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go z dniem 1 stycznia 1923 roku na porucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1921 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1923 w dalszym ciągu pełnił służbę w 19 pp we Lwowie. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów samochodowych i wcielony do 5 dywizjonu samochodowego w Krakowie. Pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu i instruktora w kolumnie samochodów pancernych 5 batalionu czołgów i samochodów pancernych. Przeniesiony do rezerwy.

W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do 5 dywizjonu samochodowego.

W okresie międzywojennym Mieszkał w Warszawie. Był solistą warszawskiego chóru "Harfa" [1]. Działacz kultury.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Figuruje na liście wywózkowej LW z 1.04.1940 poz. 85. Między 03 a 05.04.1940 przekazany do dyspozycji szefa NKWD obwodu smoleńskiego. Został zamordowany między 04 a 07.04.1940 przez NKWD w lesie katyńskim. W czasie ekshumacji przeprowadzonej przez Niemców w 1943 został zidentyfikowany i wpisany w dziennik działań komisji (bez daty dziennej). Na liście PCK (AM) jest pod nr 47. W Archiwum dr Robla znajduje się kalendarzyk jeńca Kozielska Feliksa Gadomskiego w którym wśród spisu oficerów znajduje się nazwisko Feliksa Buchalskiego.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie
• Odznaka Honorowa „Orlęta”

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2019-04-12].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/341
• УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ​ISBN 978-5-78700-123-5​