Eugeniusz Sypniewski

Eugeniusz Sypniewski h. Odrowąż (ur. 14 listopada 1883 we Lwowie, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 14 listopada 1883 we Lwowie. Od 1904 był zawodowym oficerem cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Morawski Pułk Piechoty Nr 81. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1904), podporucznika (starszeństwo z 1 maja 1906), porucznika (starszeństwo z 1 maja 1912) i kapitana (starszeństwo z 1 lipca 1915).

6 września 1919 został przeniesiony z Baonu Wartowniczego Nr V Kraków do Komendy Placu Nowy Sącz. Później służył w 16 Pułku Piechoty w Tarnowie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 99. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Później został przeniesiony do 19 Pułku Piechoty we Lwowie i przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Buczacz na stanowisko komendanta. W kwietniu 1924 został przeniesiony do PKU Gostyń na stanowisko komendanta. W listopadzie 1926, w związku z likwidacją PKU Gostyń, został przeniesiony do PKU Gniezno na stanowisko komendanta. Służąc w kolejnych jednostkach organizacyjnych służby poborowej pozostawał oficerem nadetatowym 19 pp we Lwowie. W lipcu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do PKU Łódź Miasto II na stanowisko komendanta. W kwietniu 1928 został przeniesiony na takie samo stanowisko do PKU Łańcut. W lutym 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X, a z dniem 30 listopada 1929 przeniesiony w stan spoczynku.

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Bielsko na Śląsku. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
• Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.