Etienne Floré

Etienne Joseph Floré (Oostkamp, 14 maart 1911 - Brugge, 28 november 1994) was een Belgisch volksvertegenwoordiger, advocaat en magistraat.

Levensloop

Floré stamde uit een landbouwersfamilie. Hij promoveerde tot doctor in de rechten aan de Rijksuniversiteit Gent (1935) en vestigde zich als advocaat in Brugge. Hij trouwde met Palmyre Brackx (1915-1994).

Tijdens en na zijn studentenjaren was hij lid van het Jeugdfront, de politieke jongerenvereniging die aanleunde bij de Katholieke Partij. Hij werd er nationaal voorzitter van. Later werd hij voorzitter van de Jonge Balie.

Op 16 augustus 1945 werd hij volksvertegenwoordiger. Hij stond bij de laatste vooroorlogse verkiezingen als eerste opvolger op de lijst, zodat hij automatisch Kamerlid werd nadat de titularis, Alfons De Groeve, op 5 augustus was overleden. De Groeve vertegenwoordigde het ACW op de katholieke lijst en de afspraak was dat hij door een ACW'er moest worden opgevolgd. Daarom was het Gerard Eneman die bij de eerste naoorlogse wetgevende verkiezingen de Kamerlijst in het arrondissement moest aanvoeren. Etienne Floré beëindigde zijn korte loopbaan door zijn ontslag, nog voor de verkiezingen plaatsvonden. Zo kon Eneman als zetelend parlementslid naar de verkiezingen trekken.

Floré keerde voltijds terug naar de advocatuur. In 1953 werd hij benoemd tot referendaris (later voorzitter) van de Kamer van Koophandel in Brugge. Hij bekleedde dit ambt tot aan zijn emeritaat in 1981.

Hij werd lid en proost van de Edele Confrerie van het Heilig Bloed.

Literatuur

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Koen ROTSAERT, Lexicon van de parlementariërs uit het arrondissement Brugge, Brugge, 2006.
• Andries VAN DEN ABEELE, De Balie van Brugge, Brugge, 2009.

Externe link

• Fiche Etienne Floré op Odis