Ernest Buchta

Ernest Buchta (ur. 24 września 1897 w Karvinie, zm. 27 września 1944 w Oflagu VI B Dössel) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 2032. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 42 pułk piechoty.

Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1931/1933 . Z dniem 1 października 1933 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. 7 czerwca 1934 roku został przeniesiony do dowództwa 10 Dywizji Piechoty w Łodzi, w którym zastąpił kapitana Antoniego Barana na stanowisku oficera sztabu. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 56. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Od 22 października 1935 roku do 7 grudnia 1938 roku pełnił służbę na stanowisku szefa sztabu 10 DP. Następnie został przeniesiony do 58 pułku piechoty w Poznaniu w celu odbycia stażu liniowego.

W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył na stanowisku szefa Oddziału IV Sztabu Armii „Modlin”. W niewoli, w Oflagu VI B Dössel, pomagał w przygotowywaniu ucieczek. Zginął 27 września 1944 roku, gdy w nocy bombowce brytyjskie, mając za cel stację kolejową w Nörde, omyłkowo zrzuciły jedną bombę na obóz, zabijając 90 oficerów. Pochowany w grobowcu na cmentarzu w Dössel.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Niepodległości
• Srebrny Krzyż Zasługi

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Józef Żołna: Zarys historii wojennej 42-go Pułku Piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.