Elżbieta Kolejwa

Elżbieta Kolejwa z domu Twardowska (ur. 11 września 1939 w Warszawie) – polska lekkoatletka, sprinterka, trzykrotna mistrzyni Polski.

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów w pierwszym finale Pucharu Europy w 1965 w Kassel (polska sztafeta biegła w składzie: Mirosława Sałacińska, Kolejwa, Irena Kirszenstein i Ewa Kłobukowska). Startowała na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie, gdzie odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów.

Zdobyła mistrzostwo Polski w biegu na 100 metrów i w biegu na 200 metrów w 1965 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1964, wicemistrzostwo w biegu na 200 metrów w 1964 oraz brązowe medale w sztafecie 4 × 100 m w 1958 i 1962.

W latach 1959-1966 wystąpiła w dziesięciu meczach reprezentacji Polski (16 startów), odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.

Rekordy życiowe:

Była zawodniczką Sparty Warszawa i Gwardii Warszawa. Jej mąż Mieczysław Kolejwa, emerytowany profesor Politechniki Radomskiej, był m.in. prezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 125. ISBN 83-920565-0-7.
• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979.
• Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.