Cristina Amenedo

Traxectoria

Estudou para mestra na Coruña e posteriormente licenciouse en Filosofía e Letras pola Universidade de Santiago de Compostela. Exerceu o ensino ao longo da súa carreira.

Comezou a escribir durante o franquismo, cando publicou artigos e poemas en xornais e revistas literarias como La Noche, El Correo Gallego, Galicia Emigrante, Galicia en Madrid, Alforja, La Voz de Galicia, ou El Ideal Gallego. A partir de 1983, cando publicou Mar aberto, simultaneou o galego e o castelán na súa escrita.

Obtivo diversos galardóns menores, como o Premio Manos Unidas en tres ocasións, o Premio Juan Ramón Jiménez por unha obra de homenaxe ao autor andaluz ou o Premio Pérez Lugín.

Obra

Poesía

• La niña Saral, balada elegíaca (1979).
• Mar aberto (1983).
• Silvo de vento mareiro (1988).
• Con el tiempo y el silencio (1992).
• Playa sorlinga (1992).
• Ledicia: unha loita contra o desánimo, a esperanza (1997).
• Corazón al viento: poemas en castellano y poemas en gallego (1997).

Novela e ensaio

• Juan Ramón Jiménez, ruiseñor universal (1981).
• Jerónimo Emiliani. Un somasco divino (1985).
• Galicia, ruta de la espiritualidad (1993).
• Jesús el galileo, una doctrina impar (1996).
• Vivir siempre en despedida (1996).

Vida persoal

Colleu o pseudónimo do apelido do seu home, Fernando Amenedo. Foi soterrada en Franza (Mugardos).