Barbara van Pommeren

Barbara Warcisławówna (ur. ?, zm. 1300 w Marianowie) – domniemana księżniczka dymińska, ksieni klasztoru w Marianowie, prawdopodobna córka Warcisława III, księcia dymińskiego i Zofii.

Barbara była ksienią klasztoru premonstratensek (norbertanek) w Marianowie. Według nowożytnej literatury przedmiotu – klasztor ten prawdopodobnie został założony przez Warcisława III w 1249 (T. Kantzow, D. Cramer).

Przekaz podawany przez T. Kantzowa do dziś wywołuje w historiografii liczne wątpliwości. Powodem tego jest określenie reguły i fundatora klasztoru. Według wcześniejszego dokumentu źródłowego, który został wystawiony 12 listopada 1248, wynika, że to Barnim I, a nie Warcisław III był fundatorem klasztoru. Książę na Szczecinie miał dokonać fundacji po przejęciu ziemi stargardzkiej, od ówczesnego biskupa kamieńskiego. Wiadomo również, że był to klasztor o regule cysterek, a nie premonstratensek, gdzie konwentowi przewodziła przełożona a nie ksieni.

E. Rymar, genealog, który poświęcił uwagę Barbarze w Rodowodzie książąt pomorskich stwierdził między innymi, że nie można liczyć się z istnieniem ksieni, z uwagi na zaistniały stan rzeczy, przy czym zaznaczył, że nie można również wykluczać jej z dynastii Gryfitów.

Ksieni (opatka) dożyła sędziwego wieku. Zmarła w 1300 (J. J. Steinbrück) i została pochowana w kościele tamtejszego klasztoru. Jej ciało spoczęło przed ołtarzem. O pochowaniu Barbary świadczy epitafium, na którym utrwalone zostało jej imię.

Hipoteza 1, według E. Rymara

Hipoteza 2, według E. Rymara