Biography
Also Viewed
Quick Facts
Gender |
| |
Birth | 12 September 1898 | |
Death | 17 August 1982 (aged 83 years) | |
Star sign | Virgo |
Biography
August Gustaw Tysowski, właśc. Gustaw Tysowski (ur. 12 września 1898 w Perehińsku, zm. 17 sierpnia 1982 we Francji) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 12 września 1898 w jako syn Jadwigi i Franciszka. Pochodził z ziemi czerwieńskiej.
Podczas I wojny światowej został żołnierzem Legionów Polskich i służył w szeregach 1 Pułku Piechoty w ramach I Brygady. Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego. W korpusie oficerów administracji dział gospodarczy został awansowany na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, a następnie na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923 jako porucznik i oficer nadetatowy Okręgowego Zakładu Gospodarczego I służył w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. W 1924 jako kapitan z OZG I był słuchaczem II roku w Wyższej Szkole Intendentury. W 1928 był oficerem w 3 Okręgowym Szefostwie Intendentury. W 1932 służył w Szefostwie Intendentury Okręgu Korpusu Nr III. Był wykładowcą Wyższej Szkole Wojennej. Według stanu z marca 1939 w stopniu majora pełnił funkcję zastępcy szefa Szefostwa Intendentury w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza.
Brał udział w II wojnie światowej, po której pozostał na emigracji. Udzielał się aktywnie w środowisku kombatanckim we Francji. Pełnił funkcję prezesa Głównej Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów–Federacji Światowej. Dosłużył stopnia pułkownika dyplomowanego. Zmarł 17 sierpnia 1982 we Francji.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (24 października 1931, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1932)
- odznaczenia brytyjskie i francuskie
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.