Antoni Aleksandrowicz

Antoni Aleksandrowicz (ur. 8 czerwca 1871 w Warszawie, zm. 11 listopada 1920 w Równem) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 8 czerwca 1871 w Warszawie, w rodzinie Emeryka.

W czasie I wojny światowej walczył na stanowisku dowódcy 50 Brygady Parkowej Artylerii (ros. 50-я парковая артиллерийская бригада), a następnie dowódcy 50 dywizjonu parkowego artylerii (ros. 50-й парковый артиллерийский дивизион) .

Z dniem 18 maja 1919 został mianowany dowódcą 7 pułku artylerii ciężkiej. 20 grudnia 1919 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i jednocześnie mianowany dowódcą 13 pułku artylerii ciężkiej. Na tym stanowisku 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Zmarł 11 listopada 1920 w Równem, w następstwie choroby.

Ordery i odznaczenia

• Order św. Włodzimierza 4 stopnia – 21 maja 1915 
• Order św. Stanisława 2 stopnia z mieczami – 2 września 1916 
• Order św. Anny 3 stopnia
• Order św. Stanisława 3 stopnia

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Александрович Антон. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2021-08-23]. (ros.).