Andrzej Jerzy Potocki

Andrzej Jerzy Potocki herbu Srebrna Pilawa (ur. ok. 1670, zm. przed 1710 ) – starosta jabłonowski, sędzia kapturowy ziemi halickiej, marszałek sejmiku ziemi halickiej

Był synem Bogusława, starosty jabłonowskiego i podkomorzego halickiego oraz Heleny Teofili Męcińskiej herbu Poraj, wnukiem Jana Teodoryka Potockiego, ostatnim potomkiem w linii męskiej Potockich z gałęzi kalwińskiej.

W 1696 roku został sędzią kapturowym ziemi halickiej, decyzją z 18 lipca 1702 podjętą przez sejmik ziemi halickiej został deputatem do oceny pospolitego ruszenia ziemi halickiej, 4 sierpnia 1703 został marszałkiem sejmiku ziemi halickiej oraz 16 sierpnia 1703 został marszałkiem sejmiku relacyjnego ziemi halickiej.

Ożenił się z Bogumiłą Elżbietą Suchodolską herbu Janina, córką Zbigniewa, podczaszego lubelskiego i Zofii Dunin-Borkowskiej herbu Łabędź, zamężną 2.v za Józefem Karśnickim herbu Leliwa, podkomorzym halickim, z którą pozostawił córkę, Zofię.

Nie żył już w 1710 roku.

Poza starostwem jabłonowskim był dziedzicem znacznego majątku, m.in. rozległych dóbr Gwoździec w ziemi halickiej, które przekazał córce Zofii, która poślubiła 1.v Michała Puzynę, pisarza wielkiego litewskiego, 2.v Ludwika Kalinowskiego, starostę winnickiego.

Przypisy