Andrey Belov

The basics

Quick Facts

PlacesRussia
wasWriter Memoirist
Work fieldLiterature
Gender
Male
Birth19 August 1917, Pskov, Pskov Oblast, Russia
Death29 November 2001Moscow, Moscow Governorate, Russian Empire, Duchy of Moscow (aged 84 years)
Star signLeo
Politics:Communist Party Of The Soviet Union
Education
Military Academy of the Signal CorpsSaint Petersburg, Russian Empire, Russia
Awards
USSR State Prize 
Order of the Red Banner 
Order of Lenin 
Order of the Red Star 
Order of the October Revolution 
Order of the Patriotic War 1st class 
Order of the Patriotic War 2nd class 
Order of Suvorov, 3rd class 
Order of Kutuzov, 2nd class 
Order "For Service to the Homeland in the Armed Forces of the USSR", 3rd class 
Medal "For Battle Merit" 
The details

Biography

Andriej Iwanowicz Biełow, ros. Андре́й Ива́нович Бело́в (ur. 6 sierpnia/19 sierpnia 1917 w Pskowie, zm. 29 listopada 2001 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek wojsk łączności (1973).

Życiorys

Od 1938 w Armii Czerwonej, 1940 ukończył Wojskową Akademię Elektrotechniczną Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej, brał udział w wojnie z Finlandią. Od lipca 1940 inżynier ds. technicznych środków łączności brygady pancernej, a od kwietnia 1941 – dywizji pancernej. Od 1941 w WKP(b), od 1942 uczestnik II wojny światowej, szef łączności brygady pancernej na Froncie Krymskim, od lata 1942 szef łączności 4 Korpusu Zmechanizowanego (w grudniu 1942 przemianowanego na 3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany), brał udział w bitwie pod Stalingradem, bitwie pod Kurskiem, bitwie nad Dnieprem, operacji białoruskiej i bałtyckiej. 1945 szef łączności Korpusu Zmechanizowanego 1 Frontu Dalekowschodniego, brał udział w wojnie z Japonią. Od 1948 pracował w Wojskowej Akademii Łączności, gdzie był starszym wykładowcą, od 1952 kierownikiem fakultetu, a od 1956 kierownikiem wydziału. Od 1957 szef Wojsk Łączności Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, od 1960 szef łączności Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego ZSRR, od 1968 I zastępca szefa Wojsk Łączności Ministerstwa Obrony ZSRR, od 1970 szef Wojsk Łączności Ministerstwa Obrony ZSRR. Od 5 listopada 1973 marszałek wojsk łączności ZSRR. Od 1977 szef Wojsk Łączności Sił Zbrojnych ZSRR – zastępca szefa Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Od 1987 wojskowy inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. Od 1992 na emeryturze.

Odznaczenia i nagrody

  • Order Lenina
  • Order Rewolucji Październikowej
  • Order Czerwonego Sztandaru
  • Order Kutuzowa II klasy
  • Order Suworowa III klasy
  • Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
  • Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
  • Order Czerwonej Gwiazdy (czterokrotnie)
  • Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy
  • Medal Żukowa
  • Medal „Za zasługi bojowe” (dwukrotnie)
  • Medal „Za obronę Stalingradu”
  • Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
  • Medal „Za zwycięstwo nad Japonią”
  • Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
  • Medal „Za umacnianie braterstwa broni”
  • Nagroda Leninowska
  • Nagroda Państwowa ZSRR

Odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia

The contents of this page are sourced from Wikipedia article on 23 May 2024. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.