Ambako Chelidze

ამბაკო სოლომონიშ სქი ჭელიძე (დ. 20 კვირკვე, 1878, ოფუტე ბაჯი, ასეიანი ამბროლაურიშ მუნიციპალიტეტი, — ღ. 25 ქირსეთუთა, 1940, ქართი), ქორთუ ჭარუ, მათანგალი, ოჯარალუ მოღალე.

1895 წანაშე მუშენდჷ „ივერიაშ“ რედაქციას. ირანს ოკათუდჷ ირან-სხუნუეფიშ რსხუშ ბანკიშ დორსხუაფას (1923-29 წწ.). 1927 წ. იშარჷ ფერეიდანშა. ართ-ართი მაართაქ დარსხუ რსხუ ფერეიდანარ ქორთუეფწკჷმა; გურაფულენდჷ თინეფიშ ნინას, ისტორიას, რინას; რდჷ ქართიშ ქორთუ მუსლიმანეფიშ მოხვარე კულტურული ჯარალუაშ მაკათური.

ჭარუობა თხობელუეფიშ ჭარუათ დიჭყჷ. ჭელიძექ ეკანწყუ სპარსულშე ქართულო თანგუაშ დიდი ხანიშ დოჭყოლიდაფირ ტრადიცია. თიში ნათანგეფი გოართოიანაფილი რე კათელეფს: „სპარსალი ლირიკოსეფი“ (1935), „ირანალი ლირიკოსეფი“ (1936), „მოლა ნასრედინიშ ანეკდოტეფი“ (1940), ომარ ხაიამიშ „რობაიათი“ (1946). ქსუ-შ დავალებათ რსულას თანგჷ ნიზამიშ პოემეფი „ლეილი დო მაჯნუნი“, „ხოსროვი დო შირინი“ (1964), „სალამუსოეფიშ სალარო“; საადიშ „ბუსთანი“ (1955), „გოლესთანი“ (1948). ავტორი რე წინგეფიშ „ფერეიდანარი ქორთუეფი“ (1935) დო „ამშვი წანა სპარსეთის“ (1964).