Ali Nazmi Tabrizi

علی نظمی ادیب متخلص به نظمی تبریزی (یکم مهر ۱۳۰۶ تبریز ) از شاعران غزل‌سرای ایران است. پدرش حسین پاشا از مبارزین مشروطه و ساقی مظفرالدین شاه قاجار در تبریز بوده است. او سرودن شعر را از ۱۶ سالگی آغاز کرده و شاگرد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی بوده‌است. علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسیده که از جمله این آثار می توان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد. نظمی تبریزی قریب به ٣٠سال با شهریار ارتباط صمیمی و نزدیک داشته و همین مراودت باعث گشت تا سال ١٣٦٧ خورشیدی پیکر مرحوم محمدحسین شهریار به دست استاد نظمی تبریزی در مقبره الشعرای تبریز دفن شود. اخیرا شورای ارزشیابی هنرمندان کشور پس از بررسی آثار شاعران بالای ٦٠سال که دیوان اشعار آنها چاپ شده است، نظمی تبریزی شاعر دوزبانه را به عنوان پیشکسوت شعر و ادب ایران زمین معرفی کرد. نظمی تبریزی نخستین شاعر آذربایجانی در قید حیات است که تندیس وی به دست مجسمه ساز معروف استاد احد حسینی ساخته شده و در یکی از میادین شهر تبریز و در نزدیکی محل سکونت و زادگاه شاعر نصب گردیده است. در حال حاضر وی رییس انجمن ادبی «بزم سخن» تبریز است.

آثار

• هفت شهر - ١٣٥٤
• تصحیح و تدوین دیوان امینی سرابی - ١٣٥٥
• فریادهای عاشقانه (گزیده غزلیات) - ١٣٧٠
• دیوان اشعار نظمی تبریزی جلد اول - ١٣٧٧،١٣٦٤
• دویست سخنور «تذکره الشعرای منظوم و منثور» - ١٣٨٦،١٣٧٨،۱۳۶۳،١٣٥٤
• گلشن معانی (شرح برخی ابیات مشکله فارسی) - ۱۳۶۴
• گلبانگ (گزیده اشعار) - ١٣٨٥
• فروغ عمر (گزیده غزلیات) - ۱۳۸۷
• دیوان اشعار نظمی تبریزی جلد دوم - ١٣٨٨
• نیایش و ستایش (گزیده اشعار به همراه ورقی از سروده های چاپ نشده) - ١٣٩٢
• سیمرغ غزل(ارج نامه استاد علی نظمی تبریزی) - ١٣٩٣

منابع