Adam Szostkiewicz

Adam Szostkiewicz (ur. 18 grudnia 1905 w Żmigrodzie Nowym koło Jasła, zm. 27 lutego 1974 w Warszawie), zootechnik polski, profesor i prorektor Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie.

Życiorys

Był synem Kazimierza, sędziego powiatowego, i Marii z Bilińskich. W 1924 ukończył III Gimnazjum w Krakowie i w tymże roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego; dyplom uczelni uzyskał w styczniu 1929. Ze względu na trudną sytuację materialną (ojciec zmarł w 1910) naukę musiał łączyć z pracą zarobkową. Zajmował się introligatorstwem, wykonywaniem szyldów, był również magazynierem w zakładach w Żyrardowie i pracownikiem majątku Polskiej Akademii Umiejętności Lipowa.

Z dyplomem uniwersyteckim podjął w kwietniu 1929 zatrudnienie w Małopolskim Towarzystwie Rolniczym we Lwowie, gdzie był instruktorem organizacji kółek rolniczych. Kierował gospodarstwem wysokogórskim na połoninie w Czarnohorze. Pod kierownictwem Romana Prawocheńskiego uzyskał specjalizację w zakresie hodowli owiec i wełnoznawstwa, dzięki czemu w maju 1930 został inspektorem hodowli owiec i zagospodarowania pastwisk górskich w Wojewódzkiej Delegaturze Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego w Stanisławowie. W grudniu 1936 przeniósł się do Katowic i został zatrudniony w Śląskiej Izbie Rolniczej.

Lata II wojny światowej spędził w większości w Krakowie, pracując jako robotnik w wytwórni środków do prania, potem inspektor w Izbie Rolniczej w Krakowie. W sierpniu 1944 został aresztowany przez Niemców i spędził kilka miesięcy w obozie koncentracyjnym. W lutym 1945 szef resortu rolnictwa PKWN skierował Szostkiewicza do Katowic z zadaniem zorganizowania Wojewódzkiej Izby Rolniczej; organizator został następnie dyrektorem Izby, a w latach 1946-1948 kierował Wojewódzkim Biurem Rolnym przy Wojewódzkim Zarządzie Związku Samopomocy Chłopskiej.

W lutym 1948 został przeniesiony służbowo do Cieszyna, gdzie przyjął obowiązki wykładowcy hodowli zwierząt w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego. W 1950 uczelnia cieszyńska została zlikwidowana, a jej zadania przejęła nowa instytucja – Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie, gdzie przeszła do pracy większość pracowników, w tym Szostkiewicz. W Olsztynie został on powołany na profesora kontraktowego i objął obowiązki pierwszego dziekana Wydziału Zootechnicznego we wrześniu 1950. W latach 1952-1954 był prorektorem uczelni, a po nominacji dotychczasowego rektora Mariana Gotowca na stanowisko wiceministra rolnictwa pełnił obowiązki rektora (1953). Prowadził wykłady z hodowli ogólnej zwierząt i hodowli owiec, organizował Katedrę Hodowli Ogólnej Zwierząt Użytkowych na Wydziale Zootechnicznym. Należał również do organizatorów uczelnianego Akademickiego Związku Sportowego. Udzielał się jako lektor w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej.

W październiku 1954 przeszedł do pracy w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych w Warszawie, gdzie został wicedyrektorem w Centralnym Zarządzie Hodowli Zarodowej. W latach 1958-1959 pracował w Centralnym Komitecie Organizacyjnym Kółek Rolniczych w Warszawie. Pełnił także społecznie, a od kwietnia 1959 etatowo, funkcję sekretarza generalnego Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Rolnictwa. Zajmował się na tym stanowisku organizacją szkolenia osób zatrudnionych w rolnictwie, przyczyniając się po powołania punktów konsultacyjno-szkoleniowych przy uczelniach oraz wydając biuletyny i periodyk "Postęp w Rolnictwie". Przeszedł na emeryturę z końcem 1969.

Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaczeniami resortowymi i regionalnymi. W 1991 jego imię nadano jednej z ulic w dzielnicy Olsztyna Brzeziny.

Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Arcadia.

Bibliografia

• Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Książnica Polska, Olsztyn 1997 (tu data śmierci: 22 lutego 1972)
• Barbara Grudniewska, 50 lat Wydziału Bioinżynierii Zwierząt 1950-2000, część II, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000
• Jerzy Kozdroń, Antoni Sołoma, Anna Wójcicka, Kortowo w 45-leciu. Z dziejów Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Oficyna Wydawnicza ART, Olsztyn 1995 (tu data śmierci: 1975)