A. Drahan

Ukrainian journalist
The basics

Quick Facts

IntroUkrainian journalist
PlacesUkraine
wasJournalist
Work fieldJournalism
Gender
Male
Birth28 August 1913, Zhydachiv Raion, Ukraine
Death9 February 1986 (aged 72 years)
Star signVirgo
Politics:Organization Of Ukrainian Nationalists
The details

Biography

Antin Drahan, ukr. Антін Драган, urodzony jako Andrij Łuciw, ukr. Андрій Луців (ur. 28 sierpnia 1913 r. we wsi Holeszów, zm. 9 lutego 1986) – ukraiński działacz i dziennikarz nacjonalistyczny, wieloletni aktywny działacz diaspory ukraińskiej w USA, emigracyjny pisarz, poeta i publicysta. W latach 1955-1979 redaktor naczelny dziennika Swoboda – największego emigracyjnego pisma ukraińskiego wychodzącego od 1893 w Stanach Zjednoczonych (nieprzerwanie najdłużej z gazet ukraińskich na świecie).

Życiorys

Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W czasie studiów pracował w redakcji pisma Kооперативная родинa oraz był dziennikarzem pism Наше Слово i Голос. Ponadto publikował artykuły w nielegalnych pismach Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). W latach 1934-1936 był więziony za działalność w OUN. W 1938 r. wyjechał z Polski do Niemiec, gdzie podjął pracę w Ukraińskiej Służbie Prasowej w Berlinie. W 1942 r. przybył na okupowaną Ukrainę, zostając redaktorem naczelnym gazet Українeц i Хлібороб. W Winnicy w lipcu 1943 brał udział w ekshumacji mogił Ukraińców zamordowanych w okresie międzywojennym przez NKWD. W październiku 1943 r. wyjechał do okupowanej Francji, a stamtąd nielegalnie przekroczył granicę Hiszpanii. Osadzono go w obozie w Miranda de Ebro. Dla uzyskania amerykańskiej wizy imigracyjnej rozpoczął w obozie internowanych korespondencyjną współpracę z wychodzącą w New Jersey gazetą ukraińskiej diaspory Свободa. 12 maja 1946 r. przybył do USA, gdzie zmienił nazwisko Andrij Łuciw na Antin Drahan. Objął funkcję redaktora, a następnie redaktora naczelnego Swobody. Funkcję tę sprawował w latach 1955-1979. Jego najbliższymi współpracownikami w redakcji byli: Iwan Kedryn-Rudnycki, Bohdan Krawciw, Łuka Łuciw i Mychajło Sosnowskyj.

Ponadto redagował almanachy ukraińskiego ruchu nacjonalistycznego, pisząc do nich szereg artykułów. Używał pseudonimu Максим Подорожній. W 1949 r. opublikował książki pt. В країні волі. Підручник для нових імігрантів i Ukrainian Resistance; the Story of the Ukrainian National Liberation Movement in Modern Times, zaś w 1964 r. Український Народний Союз в минулому і сучасному , 1894-1964. Po nominacji kardynalskiej Josyfa Slipeho poświecił mu zbiór wierszy pt. Маємо Кардинала (opublikowany w 1966). W 1986 r. wyszła broszura pt. Пам'ятаймо про Вінницю, dotycząca ekshumacji grobów ukraińskich w Winnicy w okresie II wojny światowej. Był członkiem Towarzystwa Naukowego im. Tarasa Szewczenki, Ukraińskiego Stowarzyszenia Narodowego i Ukraińskiej Amerykańskiej Rady Koordynacyjnej, organizując jej komisję prasową.

Przypisy

Linki zewnętrzne

The contents of this page are sourced from Wikipedia article on 23 Feb 2020. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.